Gepubliceerd op .

Altijd alle tijd?

Dinsdag 19 maart zou mijn vader 83 zijn geworden. Hij haalde de respectabele leeftijd van 81. Dagelijks put ik inspiratie uit de manier waarop hij naar dingen keek.



Mijn vader werd kruidenier, maar schreef zijn leven lang gedichten. Pas na het sluiten van de kruidenierszaak in 1986 begon hij ze te verzamelen. Op bijna tachtigjarige leeftijd ontstond het idee om zijn gedichten te bundelen. Ik hielp hem met sorteren én met het uitgeven van zijn werk, wat resulteerde in de bundel Bijna Tachtig gedichten.
Afbeelding van Bijna tachtig gedichten
Achteraf ben ik nog altijd blij dat ik toen de keuze maakte om daar energie in te steken, terwijl er tegelijkertijd ook tekstschrijfopdrachten lagen die om mijn aandacht vroegen.

Bezig met het schrijven van mijn wekelijkse column voor Bredavandaag dacht ik aan zijn gedicht ´we hebben geen tijd´.

Vind jij het soms ook lastig om goed met je beschikbare tijd om te gaan? Dan vind je in dit gedicht wellicht enig houvast bij het maken van keuzes.


We hebben geen tijd
 
We hebben geen tijd, door onze pleziertjes
We hebben het druk, door ons vele werk
We zouden wel graag, maar het zal ons niet lukken
Onze excuses klinken heel sterk
We hebben vergadering voor ons bedrijf
De directie verwacht ons aanwezig zijn
Het openbaar vervoer doet ons de das om
Misschien in de toekomst, er is nu nog geen lijn
We hebben gebeld, maar je was niet aanwezig
O, heb je per taxi de dokter bezocht
Waarom? Had je pijn? Of voelde je je eenzaam?
Had even geroepen, ik heb gezegd dat het mocht
Je drinkt toch steeds koffie, met de gemeenschap
Jullie hebben daarvoor toch zo’n schitterende zaal
En ’s middags is er toch film of bingo
Men heeft toch aandacht, voor jullie allemaal
Jullie eten tezamen, dat is toch gezellig
Je kunt er toch kaarten, dat deed je steeds graag
Dat is niet bezwaarlijk, dat hebben ook anderen
Je wordt op jouw leeftijd nu eenmaal wat traag
Straks word je weer lekker naar buiten gereden
Dan wordt het bordes weer verwarmd door de zon
Bij wind blijf je rustig achter de schermen
Die men geplaatst heeft op je mooie balkon
Je moet ook niet steeds, in herinnering leven
Kijk liever naar morgen, geniet van de dag
Wees nou maar blij, met de goede verzorging
Die je met anderen, genieten mag.
 
En zo komt de dag, dat we echt niet meer hoeven
De stoel en de kamer staan leeg, toch wel raar
Laten we zorgen, dat we dan niet gaan zeggen
Er waren veel plichten, maar hadden we maar…
 
Joh. C. Vervooren

overpeinzing, gedichtbundel, zzp, tekstschrijven