Hennie van de Kar-Vervooren, tekstschrijfster

Bestemd voor de top van het West-Brabantse zakenleven, kopte de uitnodiging voor de Nassaulezing in de Grote Kerk in Breda. Enige bescheidenheid is op z´n plaats, maar dit keer liet ik me daar niet door weerhouden. Ik wilde namelijk wel de visie op Europa horen, direct uit de mond van Herman Van Rompuy, voorzitter van de Europese Raad. En dus meldde ik me aan. In de bevestiging die daarop volgde, werden wel de nabijgelegen parkeergarages vermeld maar niet de fietsenstallingen in de buurt. Hoeft ook niet; die weet ik zelf te vinden.

Meivakantie voor zoonlief betekent minder schrijftijd voor mij. Dat vraagt om creatief omgaan met schaarse uren. Daarom vandaag op mijn blog, mijn eerder geplaatste column voor BredaVandaag.nl (24 april 2012).

Hoe verleidelijk is het om je te laten meeslepen door de stroom van alledaagse activiteiten en werkzaamheden? Heel verleidelijk! Toch is het goed om zelf richting te geven aan de (woorden)stroom. Als zzp´er ben ik immers zelf verantwoordelijk voor mijn eigen ontwikkeling. Daar maak ik de komende weken bewust tijd voor vrij.

Op de vroege woensdagochtend, een rondje rustig rennen in het Bredase Markdal. Als laatste voorbereiding op de tien kilometer, aanstaande zondag in Rotterdam. Ik kijk strak voor me uit, als een ooievaar (!) in mijn blikveld verschijnt. In opperste concentratie pikt hij zorgvuldig met zijn snavel lekkers van de grond. Hallucineer ik? Ik blijf staan om wat te ooievaren. Een toepasselijke uitdrukking in dit verband, om aan te geven dat ik van mijn ene been op mijn andere ga staan.

Bijna elf jaar geleden ontstond het beeld dat ik graag aan mijn tekstactiviteiten wilde verbinden: een heldere blauwe golf. Deze golf als metafoor voor de woordenstroom die nooit opdroogt. Een golf met een knipoog naar de zee; in mijn gedachten altijd een rustgevende inspiratiebron.