Hennie van de Kar-Vervooren, tekstschrijfster

Het afzeggen of verzetten van afspraken, vind ik een opgave. Zeker als het plannen ervan met veel moeite tot stand is gekomen. Toch zijn er altijd omstandigheden die het noodzakelijk en ook legitiem maken om te doen.

De paden zijn ijsvrij, de hardloopschoenen kunnen weer aan. Net op tijd om goed warm te lopen voor het feest waar ik alles voor opzij zet: carnaval! Waar? In Breda natuurlijk, in ut Kielegat.

Gewend om minimaal twee keer per week een rondje hard te lopen, raak ik geïrriteerd als dat systeem wordt verstoord. Sneeuw zette dit weekend een streep door mijn vaste loopritme. Ik ben van slag. Chagrijnig zelfs, ´verslaafd´ als ik blijkbaar ben aan het zetten van de voor mij noodzakelijke stappen.

Jarig zijn als zzp´er is een aparte belevenis. Geen taart halen voor collega´s, niemand in de rij bij je bureau om je te zoenen. Toch voel ik me niet alleen!

Buiten, min vier. Binnen, plus twintig. Onder deze ideale mijmeromstandigheden dringt de vraag zich op waarom het mij moeite kost om mijn werk los te laten. Als is het maar voor even. Aan de vooravond van een nieuw levensjaar (jawel, morgen ben ik jarig!) krijg ik het antwoord helder. Het zit in mijn genen!